Chcę zajść w ciążę ale boję się o pracę - Forum

Dodam, że pewnei cięzko byłoby mi znaleźć inną pracę a tutaj wprawdzie sie nei przestrzega takich urlopów, nadgodzin ale wypłaty przynajmniej sa w terminie i mam wszystko na umowie co dostaje a nie pol do reki pol na umowie

gdy zaszłam w ciążę to już nie pracowałam. Na pewno gdybym pracowala, miałabym takie same obawy jak Ty. Mnie mój szef zwolnił 4 miesiące po ślubie bo "zapewne chcemy mieć dziecko jemu nie jest potrzbna pracownica z brzuchem" i dwa miesiące po zwolnieniu byłam już w ciąży :D jestem najszczęśliwszą mamą pod słońcem choć niepracującą

z tego co wiem pracodawca nie może zwolnić kobiety będącej w ciaży na zwolnieniu lekarskim, a potem chyba 18 tyg. urlop macierzyński. a Tu masz kawałek artykułu o tym....

Ochrona w pracy
Formalne powiadomienie o ciąży musi być poparte zaświadczeniem lekarskim. Szczególne prawa obejmują cię już od początku ciąży. Przede wszystkim nie można cię zwolnić (chyba że pracujesz na okres próbny i masz umowę na mniej niż miesiąc). Jeśli dostałaś wypowiedzenie, kiedy byłaś już w ciąży, ale o niej jeszcze nie wiedziałaś – jest ono nieważne. Nie możesz pracować dłużej niż osiem godzin dziennie, w nocy, jeździć w delegacje (chyba, że się na nie godzisz) i wykonywać niebezpiecznych prac. A jeśli pracujesz na zmiany, i to dwunastogodzinne? Pracodawca musi ci zapewnić inną pracę: w dzień i trwającą maksimum osiem godzin. Jeśli to niemożliwe, musi cię zwolnić z obowiązku świadczenia pracy (jesteś w domu, ale dostajesz normalną wypłatę). Tak samo wygląda sytuacja, jeśli lekarz uzna, że nie powinnaś wykonywać dotychczasowej pracy. W czasie zwolnienia lekarskiego dostajesz nie 80 (jak zwykły pracownik), ale 100 proc. wynagrodzenia. Jeśli podczas pracy masz zrobić badania lekarskie, szef musi cię na nie zwolnić, a za ten czas dostajesz 100 proc. pensji. Te wszystkie prawa cię nie dotyczą, jeśli pracujesz na umowę-zlecenie lub umowę o dzieło.

Jeśłi masz umowę o pracę to masz spokój na rok lub nawet więcej.

Jeśli zajdziesz w ciążę to najlepiej nie ujawniać tego do skończenia 3 miesiąca.Od tej  pory jestś chroniona, pracodawca nie może Cię zwolnić.JEśłi będziesz się źle czuła w pracy możesz iść na zwolnienie do końca ciąży.po porodzie idziesz na urlop macierzyński.I po tym okresie możesz wócić do pracy i niestety może na Ciebie czekać zwolnienie lub inne "niespodzianki" lub możesz iść na urlop wychowawczy.Niestety jest on bezpłatny lub jeśli masz obecnie niskie dochody to możesz dostać zasiłek wychowawczy w wysokości 400 zł.Na tym urlopie możesz być do skończenia przez dziecko 4 lat i w każdej chwili możesz wrócić do pracy.

Znam taką  pracę i taką jak Twoja sytuację z autopsji.

@ Paulqa - wiem, że gdy już podejmie się decyzję to jest się konsekwentnym i człowiek sie cieszy z dziecka :) najgorzej jednak teraz gdy tak rozmyslam... o pracy i jak to będzie.

@ulamisiula wyslalam ci wiadomosc na priv.


Dziewczyny trochę pociesza mnei fakt, ze przy pracy na umowę na czas nieokreslony przysluguja mi macierzynski i wychowawczy tylko ze progi przy zasilkach macierzynskim sa tak smieszne ze nie sposob sie w nich zmiescic, a jedna pensja to jednak malo.

Jeśli chcesz mieć dziecko, to nie patrz na pracę i pracodawcę. Bo czas minie, praca będzie ta albo inna i pracodawca też. A nim sie obejrzysz, to koleżanek dzieci będą zdawać do średniej szkoły i potem na studia a Ty dalej będziesz roztrząsać co jest korzystniejsze. Nie gniewaj się proszę, za te słowa ale taka jest prawda. Nie patrz proszę na nic tylko rób dzieci. One będą Twoją najlepszą zapłatą i najlepszym zakładem pracy. Dla nich będziesz dyrektorem finansistą i pedagogiem najlepszym. 

Dunia ma rację.Zawsze jest ciężko ale uwierz, ze dziecko jest najważniejsze.Ja nie żałuję, że wybrałam dziecko a nie  pracę.Teraz jestem jeszcze na wychowawczym ale szukam nowej ale mam już swoje wymarzone maluchy.A jest taka   prawda, że w każdej pracy ciąża pracownicy nie jest niczym radosnym.A uwierz mi od zaplanowania dziecka do czasu urodzenia czasem mija długi czas.A im się jest starszym coraz ciężej sie na nie zdecydować.Nie zastanawiaj się czy lub kiedy tylko do roboty .A z czasem się wszystko ułoży.

Rozumiem Cię dokładnie, pracowałam na takim samym stanowisku i sytuacja w firmie była bardzo podobna. Też obawiałam się, że stracę pracę, ale decyzja o dziecku była dla nas ważniejsza. Zaszłam w ciążę, powiedziałam szefowi i wtedy sie zaczęło. Dowiedziałam się, że pokrzyżowałam jego plany, że powinnam go poinformować, że zamierzam mieć dziecko, że jak tylko skończę urlop macierzyński dostanę wypowiedzenie. Od 4 miesiąca poszłam na zwolnienie bo za dużo stresu źle na mnie wpływało. Na szczęśćie pracodowca trochę złagodniał do czasu mojego porodu. Wróciłam do pracy po macierzyńskim, ale nie wróciłam już na swoje stanowisko pracy. Pracuję na bardzo podobnym stanowisku (wolałabym jednka wrócic na stare) pensję mam taką samą jak przed ciążą. Niestety mój szef zmienił do mnie stosunek. Przed ciążą był bardzo miły, a teraz stał sie oschły. Pracy nie straciłam, zarobki też mam ok ale straciłam przez to wszystko zapał do pracy. Na szczęście mam bardzo fajnych współpracowników i to rekompensuje całą sytuację :) Pewnie Cię nie pocieszyłam ale niestety takie są realia szarej rzeczywistości w naszym kraju jak chce się założyc rodzinę.

Pracując zaszłam w ciążę. Szefowa nie podpisała mi wychowawczego, miałam tylko macierzyński. Nie żałuję, że jestem mamą. I to mamą niepracującą, a raczej pracującą inaczej = czyli zajmuję się domem i dziećmi:))))

Urlop macierzyński po ciąży trwa 20 tygodni , które są płatne 100% średniej pensji, więc nie jest tak źle. Sprawa komplikuje się gdy masz zamiar iść na wychowawczy, ale tu wiele kobiet podejmuje dorywcze prace, często pracują w domu. ....

Jeśli chcesz czekać na dogodny czas czy sprzyjającą sytuację na posiadanie dziecka to uwierz mi NIGDY się nie doczekasz. Zawsze coś będzie nie tak. Wiem że to łatwo powiedzieć jak się akurat nie jest w takiej sytuacji ale u mnie też nie było łatwo, było biednie, nawet bardzo biednie i mega stresująco ale nawet nie wiesz jak się cieszę że się zdecydowałam na moje dzieci. Teraz są już odchowane a ja mam dobrą pracę i o złych czasach już nie pamiętam.

Jeśli chodzi o Twoją lojalność wobec pracodawcy - pomyśl tylko przez moment czy pracodawca zastanawiałby się choć przez sekundę czy Cię zwolnić gdyby mu to akurat pasowało? Na pewno nie.

Dzieci trzeba kiedyś mieć a przy tych problemach z zachodzeniem w ciążę i utrzymaniem ciąży jakie się widzi i o jakich się słyszy na każdym kroku po prostu nie ma się nad czym zastanawiać.

@ Duniu i Mamodwojga zgadzam się z Wami w 200%. Mam świadomość, że nie samą pracą człowiek żyje i że warto się zatrzymać i pomyśleć o sobie. Że tak rozmyślając to nigdy nie ma dobrej chwili, bo a to remont, a to zmiana pracy, a to  coś tam, ale chyba czas sobie powiedzieć, że jeśli chcę mieć rodzinę to należy że tak powiem przejść do czynów :)

Na pewno obawy są, bo każda myśląca kobieta je ma, jak to będzie, czy da się radę, czy się utrzyma..

Ale na pewno żadnemu pracodawcy nie są kobiety w ciązy na rękę, chociaż zastanawiam się dlaczego?? Przecież mogą zatrudnić kogoś na zastępstwo, a zasiłek macierzyński wypłaca ZUS! Z kieszeni pracodawcy  nie idzie nic! No ale cóż.. Takich mamy przedsiębiorców. A pewnie czasy naszych rodziców też były różne,

Ale cóż trzeba myśleć o sobie, a dziecko wynagradza potem wszystko no i grunt to pozytywne myślenie, w końcu najwyżej skromniej ale jakoś damy radę.  

A czy któraś miała sytuację pozytywną, że wróciła do pracy po macierzyńskim/wychowawczym (nie pracując w urzędzie)?

Tak naprawdę to chyba nie ma dobrego czasu na ciąże,zawsze jest coś. Pięłam się po szczebelkach kariery,osiągnęłm teraz na tyle komfort,by nie stresowac się powrotem do pracy (po macierzyńskiem rzecz jasna,o wychowawczym nie ma mowy), ale generalnie trochę żałuję,że uległam presji i nie zaszłam w ciążę przed 30-stką, nawet kosztem pracy.

20 tygodni i w przyszłym roku jeszcze można się ubiegać o 4 dodatkowe ( na pewno to zrobię;).

Ja byłam 8 miesięcy ciąży na zwolnieniu, potem na macierzyńskim 20 tygodni i potem jeszcze złożyłam pismo o 2 dodatkowe i się zgodzili. Mam umowę na czas nieokreślony i bez problemu wróciłam do pracy. Pracuję w szpitalu. Teraz jestem w 2 ciąży, ale do pracy wciąż chodzę, bo po 1 chcę mieć dokąd wracać, a czuję się dobrze, bo po 2  mam z kim dziecko zostawić przez te 5h pracy, a po 3 mam większą motywację by dbać o siebie i nie myśleć o dolegliwościach ciążowych.

W przyszłym roku rodzę, wezmę urlop macierzyński i chcę się też ubiegać o te 4 dodatkowe tygodnie. Mam nadzieję, że mnie nie zwolnią, raczej się na to nie zapowiada, ale czas pokaże...