DUMNY ojciec radośnie spogląda na swoje nowo narodzone dziecko, śpiące spokojnie w ramionach matki. Wydawało się, że ta noc w sali porodowej nigdy się nie skończy, ale teraz to już przeszłość. Wchodzi lekarz, by zbadać swe pacjentki i wszystkim pogratulować. „Pozostała jeszcze tylko jedna rzecz”, mówi, „zwykły rutynowy zastrzyk”.
Matka ma krew z ujemnym czynnikiem Rh, a dziecko — jak wykazały badania — z dodatnim, więc matce trzeba będzie wstrzyknąć pewien preparat. „To po prostu zastrzyk sporządzony z ludzkich przeciwciał, ale bardzo ważny, żeby zapobiec komplikacjom, które mogłyby się pojawić przy następnych ciążach” — zapewnia lekarz.
Możliwe, że lekarzowi chodzi o rutynowy zastrzyk, lecz sama wzmianka o nim oraz o ewentualnych „komplikacjach” nasuwa zatroskanym rodzicom sporo pytań.
Właściwie czemu służy taki zastrzyk?
Czy rzeczywiście jest konieczny?
Co by się stało, gdyby się na niego nie zgodzili?
