Domy Samotnej Matki to domy bez wyjścia? - Forum

w pewnym momencie sama szukałam takiego domu, w zamysle miał być własnie taka poczekalnią , niestety cała reszta tzw "opieki" nad samotną matką to totalna fikcja, począwszy od zebraczego zasiłku, po brak żłobków i miejsc gdzie mozna by było bezpiecznie zostawić dziecko w czasie pracy zmianowej az po brak jakichkolwiek mieszkań, bo kobiecie z małym dzieckiem  nikt pokoju nie wynajmie a na mieszkanie przewaznie jej nie stać.

ja miałam własciwie do wyboru albo zrezygnować z pracy i być z dzieckiem na zasiłku albo zostawić go mamie i zarabiać 300 km .od nniego widując go raz w miesiącu.

 dobrze ze zeszlismy sie na powrót to ominęły mnie takie wybory

anusiu, całe szczęście, ze nie musiałaś korzystać z takiego Domu...

Znam osoby, które były w takiej placówce - wrażenia nie najlepsze...

To chyba nie na tym powinna polegać jednak pomoc samotnym mamom?... Chyba nie tylko na zapewnieniu noclegu i wyżywienia - chyba bardziej na usamodzielnieniu sie, stanieciu na nogach o własnych siłach?

samotnej matce przede wszustkim potrzeba kata, chosby jednego pokoiku, a jeszcze żłobka by mogła na swoje dziecko zapracować. co z tego ze ja mam pracę jak nie mam gdzie małego zostawić na ten czas? dobrze ze jest S. mam gdzie mieszkać i mogę nie pracowac, ale wczesniej to była masakra

Moja koleżanka była w DMS- pierszy raz, bo urodziła w wieku 16 lat, nie miała dokąd pójść z dzieckiem, pod presją zakonnic ( Bo to one prowadziły ośrodek) i pod presją, że sobie nie da rady, że prędzej czy później zabiorą jej to dziecko, oddała...do adopcji... siostrzyczki jej w tym pomogły

Drugi raz jak była to się nie dała, mieszka teraz w bylejakich warunkach z chłopakiem, klepią przysłowiową biedę, ale dziecko mają przy sobie, tak te DMS pomagają niestety...

Z całym szacunkiem ale...chyba dobrze, ze istnieją takie domy...wielu kobietom pomogły...

Wkurza mnie wieszanie "psów" na instytucjach które pomagają...

Ile ludzi tyleż opinii i pamiętajmy, że wszystkim nigdy nie dogodzimy.

I pada zdanie "państwo oferuje tylko poczekalnię" a może powinniśmy powiedzieć "państwo oczekuje AŻ poczekalnię"!!!

No właśnie - jedni uważają, ze dobrze, inni, ze należałoby obrać inny kierunek.

Tzn. od razu wyciagnąć do kobiety rękę i pomóc jej stanąć na nogi...

Sa tacy, którzy uważają, ze cały system opieki społecznej w Polsce jest ukierunkowany nie w tę stronę, co trzeba...

Mówisz o pracy socjalnej!

Przede wszystkim należy zabezpieczyc tym kobietom dach nad głową! To moim zdaniem priorytet!
A potem można pomyśleć o pracy socjalnej w szerokim aspekcie. Czyli na pracy z daną mamą celem jej usamodzielnienia. To bardzo szeroki aspekt- pomoc psychologa, prawnika, policji, doradcy rodzinnego, kuratora i wielu innych specjalistów.
Moim zdaniem  to nierealne w tej chwili do zrealizowania - dlatego napisałam, ze mają aż dach nad głową!

Podałam kiedyś ilu pracowników socjalnych przypada na ilość mieszkańców. Choćby z tego powodu nierealne do zrealizowania.
Teoria teorią a za każde działanie specjalisty państwo musi zapłacić.
A nie do końca jestem pewna czy państwa priorytetem w obecnej chwili jest usamodzielnien ie samotnych matek.

Subiektywne zdanie.

Matka przychodzi z dzićmi,masz wyrko,jak pójdziesz do pracy to koleżanki zajmą się twoim dzieckiem,a jak się zajmą to ich broszka?

Izo wiem, ilu pracowników może przypadac na ilość mieszkańców i jak wyglada ta praca, choćby stąd iz moja przyjaciółka jest pracownikiem socjalnym... To trudna i niewdzięczna praca... niestety utrudniana przez głupie przepisy i przełożonych, którzy zbyt często pracuja tylko dla pieniedzy a nie dla ludzi...

Niestety priorytetem państwa ta sprawa nie stanie sie pewnie nigdy...

A wypowiedzi kobiet w przytoczonym artykule daja do myslenia...

Olu...uczono mnie, że Państwo powinno przechodzić z opiekuńczości w pomocniczość...

Piszą o wulgarnych dzieciach- przecież to są ich dzieci!!!! Nikogo innego!
Jestem za wsparciem samotnych matek ale w tym przypadku stawiam jednak na dach nad głową!

A ja mam mieszane uczucia.

Uważam że taki DSM powinien byc ośrodkiem przejściowym - góra rok i do widzenia.

Ale...no i tu zaczyna się to ale....w ciągu tego roku - praca z psychologiem z każdą mamą, pomoc miasta, gminy w otrzymaniu małego mieszkanka ( przecież 1 pokój z kuchnią i łazienką dla samotnej mamy powinien wystarczyć) , pomoc w zalatwieniu żłobka , przedszkola - ale dopiero gdy mama pójdzie do pracy i ...tyle !

Nalezy dac wędkę a nie rybkę.

Samotne mamy wiedząc że mają dach nad glową niechetnie szukają pracy ( oczywiście nie wszystkie), czy własnego kąta. Bo po co.

Panstwo musi dać. A państwo nic nie musi....państwo może, ale nie musi.

Mnóstwo samotnych mam daje sobie radę i bez tego, więc najwyższa pora zmusić pewną grupę ludzi do tego aby sobie zaczęła dawać radę.

No i kolejny problem to pracownicy socjalni.

Najłatwiej jest powiedzieć - za dużo pracy mamy. Tyle że ja wiem, że w wielu przpadkach pracownik socjalny "odbębnia" swoja pracę bo...za mało płacą, bo za ciężka, itp, itd.

Tych bym zwolniła bez prawa powrotu do zawodu. Na ich miejsce jest kolejka oczekujących na pracę....może nawet wśród tych mam...

no i jeszcze jedno - uważam że instytucjom ( a tym samym ludziom tym pracującym) zajmującym się bezrobotnym i pomoca potrzebującym nie zalezy na zmniejszeniu liczby podopiecznych. Im mniej podopiecznych, tym mniejsze dotacje z państwa, a więc i premie mniejsze...

Bo gdyby było tak że największe pieniądze otrzymują najbardziej skuteczne ośrodki to mieliby przynajmniej mobilizacje do pracy.

Weżmy pod uwagę to że do Domu Samotnej Matki przychodzą kobiety dla których życie stało się piekłem,które z przeróżnych powodów nie mają perspektyw.. przecież los bywa okrutny ! I wtedy otrzymują wsparcie i dach nad głową ,ciepły obiad szczególnie dla dziecka ...i wtedy taki dom jest azylem!!

Myślę, ze brakuje po prostu złotego srodka...

Jak napisała Aluna: "trzeba dać wędkę - nie rybę".

Oczywiście, ze w dramatycznych sytuacjach dach nad głową i ciepły kat są niezbędne takim mamom, chodzi jedynie o to, by ten DMS nie stawał sie dla nich ałym swiatem, w którym jest tak dobrze, ze lepiej nie wychodzić... Chodzi o to, ze te kobiety często maja później ogromny problem z usamodzielnienim się. Stają sie zależne od innych, czasem nawet lubią tę wygodę...

Złotym srodkiem byłaby taka pomoc, o jakiej pisze Aluna...

Tylko niestety - nie ma na to pieniedzy, czasu ani checi tych "na górze" - bo zawsze są ważniejsze problemy...

No właśnie dużo słyszałam dobrego na temat DSM, właśnie o tym, że pomagają stanąć na nogi. Praca z psychologiem, pomoc w znalezieniu domu i pracy. Ale to były takie jakby reklamowe filmiki na youtube.

Ciekawa jestem, jak to działa w realu. Sama prawdopodobnie w najbliższym czasie trafię do DSM w Matemblewie koło Gdańska. Nie uśmiecha mi się ta perspektywa, ale jestem w ciąży i nie mam gdzie z tą ciążą pójść. Mam też depresję i inne problemy, bardzo bym chciała, aby ktoś mi pomógł wyjść na prostą, usamodzielnić się, bym mogła dobrze zaopiekować się dzieckiem.