Zapomniane zabawy podwórkowe - Forum

Ostatnio grałam z chłopakami w gumę. Młody uwielbia skakać:)

Skakanie w gumę i przez linę:)
Była taka gra, że dzieliło się koło na cztery i kopało się kamień do sąsiada i za różne rzeczy sąsiedzi zabierali po 2-3 tip-topy pola - nie wiem jak to się nazywało. 
A z przedszkola pamiętam zabawę w muchy i pająka:)

my z koleżankami udawałyśmy gimnastyczki na trzepaku:P

Ja z przedszkola pamiętam zabawkę w ''gąski'':))) Gąski, gąski do domu....

tak, tak... też było u mnie

Bylo jeszcze "chodzi lisek w koło drogi..." i "wpadłem do studni" - ale to nie na podwórku, aięc nie w tym wątk:D

"Wywołuje, wywołuje wielka wojnę światowa a do niej dołączam....." podrzucało sie piłke do góry i mówilo nazwe panstwa. Wczesniej nalezalo narysowac kule Ziemską i podizelić ją na panstwa. Panstwo które zostało wywołane musiało rzucic w strone jakiegos innego panstwa(dziecka) i jak trafiło to zabierał kawałek "ziemi" rysujac  kreda( u nas pustakiem)  linie graniczną.

U nas popularne były kalambury. Dzieliliśmy sie na grupy i musieliśmy przedstawiać rózne scenki. W tym wszystkim baryły udział dzieciaki w rożnym wieku.Jak sobie przypomnę,ze na naszym ogrodzie czasem zbierało sie około 15-17 dzieci w rożnym wieku to az tęsknie za tymi czasami.

Mieliśmy tez zabawę kręcenia sie na oponie. Skręcało sie line do samej góry a po tem odważne dziecko wsiadało i kręciło sie z taka silą ze az robiło mu sie słabo.

Ćwiczyliśmy razem ruchu karate.Jeden kolega był samoukiem z filmów i świetnie mu to wychodziło. Uczył Nas młodsze dzieci jak robić garde lub kopniaka z półobrotu. 

Rysowanie po drodze kreda to tez pamietam.

Zabawy w domki zdziewczynami lub w podchody z chłopakami w ogrodzie sasiada.

pamietem jak byłam mała to całe dnie spędzałam z rodzeństwem i rówieśnikami na dworze. Bawiło sie do samej nocy. Teraz dzieci siedza tylko przed komputerem i telewizorem, maja pełno zabawe, gadżetów. ja zawsze marzyłam o lalce, której nigdy się nie doczekałam. DzIeci były kiedys bardziej kreatywne, zazywały więcej sportu.

Bawiłam się w:

- berka,

- murowanego,

- dwa ognie,

- wywołanego,

- gumę,

- klasy,

- chowanego,

- wpadłam do studni,

- stary niedźwiedź mocno śpi

Ponadto ze znajomymi wyrywalismy pokrzywy i na wzajem się nimi parzyliśmy. Jka wracałm do domu byłam cała w bąblach. Robiło się babki z błota i dekorowało kwiatkami, każdy robił sobie domek i odwiedzalismy sie wzajemnie i częstowaliśmy tym "tortem". robiłam wianki z kwiatków.Naprawde było fajnie. Wróciłabym do tamtych czasów

W gumę, w klasy czy w króla skoczka. Jejku jakie cudne czasy!

Najbardziej pamiętam gry w gumę czy klasy ,chowanego ale i skakanie z dachu na szopie

Fajne to były czasy,do samej nocy sie siedziało na podwórku.Mieliśmy zgraną paczkę na naszej ulicy bawiliśmy się we wszystko co się dało.Gra w palanta,w kamienia,klasy,graliśmy mecze,wojne.A najlepiej wspominam wieczorne przesiadywanie na krawężniku i dłubanie pestek.

Ojjj było tego:

palant, dwa ognie, gra w klasy, gra w chłopaka, chowany, podchody, gra w kapsle, skakanka, zwisy na trzepaku, ganianie po drabinkach, zabawy w piaskownicy, gra w pomidora, baba jaga patrzy, w głuchy telefon, wyliczanki itp.

Ja jeszcze dorzucę robienie "sekretów". No i główna zabawa na naszym podwórku: kolega miał gitarę , na niej grał a my śpiewaliśmy siedząc na ławce albo występujac na scenie. no i zabawa w chowanego!!! Skakanka!!!

najbardziej paiętam gumę oczywiście, zabawę w ziemię, jedna osoba z zamkniętymi oczami a reszta ganiała po placu i jak ta z zamkniętymi kryknęła ziemia' i ktoś stał an ziemi to przegrywał;) i odkopywanie kości, czyli zabawa w archeologów.

przypomniało mi się jeszcze skakanie na skakance, kto dłużej nie skusi i odbijanie piłki o ścianę budynku (tego sąsiedzi chyba nie lubilili:P)

uwielbiałam podchody. ależ bym się pobawiła.

oj pmiętam kilka: berek, imne ognie, podchody, skakanie w gumę i linę, w "osła", gonianego, siatkówka przez trzepak i wiele innych :)

Kto z współczesnych trzydziestolatków, podczas spaceru między starymi blokowiskami nie uśmiechnie się na widok trzepaka? Miejsca, które za czasów dzieciństwa nie miało nic wspólnego z domowymi porządkami, a stanowiło towarzyskie centrum podwórka, kojarzyło się z wolnością, frywolnością, szaleństwem i radością w najczystszej postaci, jaką może odczuwać tylko bardzo młody człowiek.

Patrząc na dzisiejszy zestaw zabawowy przeciętnego dziecka, na który składa się playstation i tona gier, a komunikacja ze światem i znajomymi koncentruje się w Internecie, każdy dorosły zadaje sobie pytanie co było lepsze: wychowanie na podwórkach w komunistycznej Polsce, czy też nadmiar dobrobytu i technologicznych zabawek, otaczający współczesną młodzież. Na nowych osiedlach, w otoczeniu apartamentowców, trzepak jest konstrukcją bliską wymarcia. Nie oznacza to jednak, że nie istnieje szereg gier i zabaw, które można łatwo zaadaptować na potrzeby współczesnych czasów.

Klasy
Czy jest ktoś, komu choć raz nie zdarzyło się zagrać w klasy? Jedyne, czego potrzebujemy, to kawałek chodnika, kamyk i kolorowa kreda.
Na podłożu rysujemy kredą 6 takich samych kwadratów, na ich końcu półokrąg, a wszystkie pola wypełniamy cyframi od 1 do 7.
Zadaniem dziecka jest przeskakiwanie na jednej nodze z wyrysowanego kwadratu do kwadratu tak, aby po kolei naskoczyć na wszystkie narysowane pola. Grę rozpoczyna ta osoba, która jako pierwsza kamykiem trafi na pole oznaczone 1, po zaliczonej rundzie musi trafić kamykiem w pole oznaczone cyfrą 2 – i tak dalej. Wygrywa dziecko, które pierwsze doskoczy do półokrągłego pola z cyfrą 7.

Gra w gumę
Do tej klasycznej gry będziemy potrzebować płaskiego podłoża i gumy do skakania, ewentualnie około 4 metrów tzw. majtkowej gumy pasmanteryjnej. Gra polega na wykonaniu serii skoków przez gumę w odpowiedniej konfiguracji. Dwoje graczy stoi w gumie, trzeci skacze aż do tzw. „skuchy”, wówczas następuje zmiana gracza. Na początku uczestnicy skaczą na gumie zaczepionej na wysokości kostek, później kolan, następnie ud i pasa. Zasady konkretnych serii skoków można modyfikować według uznania. Nie ukrywajmy – jest to idealna gra jeśli chcemy zmęczyć nasze dziecko, pochłania olbrzymie pokłady energii i poprawia kondycję fizyczną.

Podchody
Ulubiona gra zuchów i harcerzy, idealna jeśli chcemy zapewnić rozrywkę większej grupie dzieci. Możemy grać w nią w domu i na dworze – wszystko zależy od wyobraźni! Uczestników dzielimy na dwie rywalizujące drużyny: uciekających i tropicieli, którzy mają za zadanie odnaleźć tych pierwszych za pomocą pozostawionych w różnych miejscach wskazówek, liścików i śladów. Podchody są doskonałą okazją do nauki pracy w zespole, rozwoju orientacji w terenie, czy też poznawania nowych pojęć.

Państwa miasta
Lub inaczej gra w inteligencję. Postawmy sprawę jasno: jeśli chcemy pokazać naszemu malcowi jak wyglądały takie rozgrywki w naszych czasach, ogłośmy zakaz używania google! Siłą rzeczy jest to raczej zabawa dla starszych dzieci, które pierwsze zajęcia z geografii mają już za sobą. Do rozpoczęcia zabawy wystarczą kartka i długopis. Na papierze rysujemy sześć kolumn zatytułowanych nazwami poszczególnych kategorii, np.: państwo, miasto, roślina, zawód, zwierzę, imię czy dyscyplina sportowa.

Jeden z graczy wymienia po kolei litery alfabetu, zaś inny wyznaczony gracz mu przerywa, wybierając w ten sposób literę, na którą będą musiały się rozpoczynać wszystkie hasła, umieszczone w danych kolumnach. Za poszczególne hasła są przyznawane punkty – gra kończy się po określonym wcześniej czasie, wygrywa osoba z najwyższą liczbą punktów.

Wymieniać można bez końca – berek, gra w chowanego, zabawa w dom i teatr – tak jak i za starych, dobrych czasów, tak i teraz dziecięce zabawy może ograniczać tylko wyobraźnia. Co jednak jeśli naszemu dziecku brakuje towarzystwa do zabaw? Korzystajmy z pogody i zabierzmy je na rower, rolki, albo nadal będąc rozmiłowanym w przeszłości, zaproponujmy mu wracające do łask stabilne i przynoszące wiele radości wrotki. Czy nie lepiej zostawić gry komputerowe i ekran telewizora na specjalne okazje i, póki jest to możliwe korzystać z pogody, bawiąc się na dworze? Lub wybrać jedną z nowych lub pamiętających czasy naszych pradziadków gier planszowych. Bo powiedzmy sobie szczerze – „chińczyk” nikomu, niezależnie od czasów, w których się urodził, znudzić się nie może!

wp.pl

U nas w czasie wakacji grałam z wnukiem w warcaby a często dziadek zabawiał całe towarzystwo malolatów grą w "państwa, miasta" wykorzystując cały alfabet.Najweselej bylo gdy dorośli ze swoimi dziećmi bawili się w chowanego albo dwie rodziny z dziećmi grały w podchody a najmłodszy "trzepak" je śledził i był łącznikiem

Fajne były te wszystkie zabawy.. mam wrażenie że te nasze dzieciaki nie bardzo umieją się bawić.. choć tyle gotowych rzeczy mają.. my większość musieliśmy sami robić.. i to było fajne..