czym kierować się, wybierając studia? - Forum

W moim przypadku, wybor studiow był przypadkiem...

Tak, dosłownie.

Majac 19 lat, nie byłam po prostu gotowa na taka decyzje. Nie wiedziałam co chce robic.

W sumie, tylko wszedzie słuchałam, ze powinnam isc na studia, chciałam... no ale..

Wybralam rachunkowosc i skarbowosc podatkowa i ... nie załuje!

Szybko sie wciagnełam... I pod wzgledem studiow i pracy.

Co do skrajnosci, mature zdawałam z chemii i z wosu :)

Po prostu wybrałam to, w czym czułam sie najlepiej..

Powiem szczerze, pomimo, ze lubie pstrykac w cyferki, głowkowac... to mam inne marzenie..

Ale czy kiedykolwiek sie zrealizuje? Czas pokaze.

Gdybym miała możliwośc jeszcze raz wybierać zawód i kierunek studiów., to .......poszłabym do gastronomika, A potem na nowy kierunek na UWM związany z tym zawodem. Czas pokazał , że sprawdzam się jako kuchara. mam fantazję kulinarną ale brak mi podstaw i doświadczenia. Pół swojego dotychczasowego życia marzyłam o malutkiej restauracji, wręcz barze. Ale finanse wszystko kładą. I przepisy HACAP.

Mam koleżankę, która zamiast studiów zrobiła kurs fryzjerstwa. I po ona nie widziwia z klientkami. szaleje w swoim ukochanym zawodzie. Inna jest stylistką. Inna jeszcze miała sklep z artykułami dekoracyjnymi do wyposażenia wnętrz. To był cudny sklepik. Skąd ona brała ten towar to jej tajemnica, którą zabrała do grobu. A sklepik była całym jej życiem i pozwalał na dostatnie życie.

Tak więc nie tylko studia dają życiową satysfakcję i fajny standart życiowy. Przecież tym docentom, doktorom, magistrom i inżynierom ktoś musi budować domy, robić meble, gotować , układać włosy i szyć ubrania.

A i uczyć ich dzieci. A to chyba jest najtrudniejszym zajęciem.

A i pielęgnować w chorobie. Sporządzać leki i być masażystą i fizjoterapeutą. Jest tyle ciekawych zawodów. I nie koniecznie socjologia, psychologia, dziennikartswo czy też inne "....logie". A ogrodnictwo? Architektura krajobrazu. Dużo tego i im więcej piszę, tym więcej przychodzi mi do głowy.

Ogólnie!!! Trzeba pomyśleć: Co ja lubię robić? I czego nie przestanę lubić za dwa -trzy lata. Jakie to ciągnie za sobą obowiązki i czy im podołam? To wszystko. A czas sam weryfikuje nasze zainteresowania.

Studia studiami...ja już w zasadzie mam pokończone kilka kierunków (łącznie z podyplomowymi) i tylko cieszę się, że są różne tematycznie - daje mi to pewna przewagę na rynku pracy (choć chyba takowego nie ma w zasadzie w Olsztynie, ale dwie prace już udało mi się znaleźć)

Zawody to już mam ze trzy, bo w pracy specjalizowałam się jeszcze w wąskich tematach i to też jest dobre...

No i zainteresowania...bo to nieważne , co robimy w pracy, jesli nas coś jeszcze innego fascynuje  - nigdy się nie będziemy nudzili i jeśli to już zupełnie jest niezwiązane z naszą pracą zawodową - to mamy alternatywę - aby się nie zanudzić w pracy (bo wszystko nawet ciekawe, po jakimś czasie powszednieje - zwłaszcza, że w pracy, na ogól powtarza się wykonywane czynności - chyba, że się zmienia stanowisko)

Język obcy też sie przydaje - w pewnych branżach to , ani rusz bez jego przynajmniej podstaw...

A jeśli chodzi o prawo i medycynę - ta duża "kasa" jest trochę przereklamowana, bo trzeba wielu lat, aby osiągnąć taką pozycję i prestiż by tak było (wcześniej wiele lat trzeba się dużo uczyć i pracować "na kogoś" zanim się osiągnie szczyty). Również można i boleśnie spaść "z wysokiego konia"...ale to też dotyczy stanowiski menadżerskich...juz kiedyś komuś w czasie pewnej rozmowy powiedziałam, że "kierownikiem sie bywa..." Nie muszę dodawać, jak prorocze były te słowa...

Myślę, że to zależy od tego, czy zamierza się podjąć studia zaoczne czy dzienne.
Jeśli ktoś po maturze zdaje na studia, to lepiej zorientować się po jakim kierunku będzie się miało zatrudnienie.
Ale jeśli ktoś już pracuje i ma dobrą pracę, ale trochę inne zainteresowania to fajnie jest wybrać studia (zaoczne)według pasji i zainteresowań.

zainteresowaniami, i perspektywą przyszłej pracy

Jestem kompletną świeżynką w tej kwestii bo dopiero po pierwszym roku i nie wiem co dalej, bo czas to zweryfikuje i równie dobrze za parę miesięcy mogę zacząć narzekać i urządzać ognisko ze wszystkich kserówek i notatek xD ale...

Czym się kierowałam? Zainteresowaniami, wiedziałam że to może być to. I oby było ;) Długo planowałam ugrofinistykę na UW, ale 1. nabór jest co dwa lata i nie wiem czy bym się dostała, 2. życie w Warszawie trochę kosztuje, 3. zapał pojawiał się i znikał ;) Później gdzieś tam chodziła mi po głowie filologia angielska ze specjalizacją tłumaczeniową i tak zastanawiałam się między fińskim i angielskim, przy okazji interesując się różnymi innymi rzeczami, chociaż nie do końca wiedziałam, do jakiej dziedziny je zaliczyć, bo jak to ująć ogólnie - "interesuję się ludźmi? Grupami ludzi? Ciągle obserwuję? Nijeee, wszyscy tak robią" xD I im więcej o tym czytałam, tym bardziej socjologia krążyła mi po głowie. No i jest ;) Póki co (podkreślam, wiem że to się może zmienić) uczę się tego, czego chciałam, co sprawia mi przyjemność, mam ochotę być aktywna, czytać dodatkowe książki z dziedzin, które mnie interesują, dowiedziałam się rzeczy, które mi się przydają i dzięki którym moje myślenie ukierunkowało się tak, jak chciałam ;) nie jest tak różowo, czasami mi się nie chce albo na niektórych zajęciach wątpię, że powinnam być w tym miejscu, są osoby, chociaż głównie w Internecie, które śmieją się z socjologów i wróżą im karierę tylko w McDonaldzie, ale mam plany i spróbuję się ich trzymać. Nie wybrałabym inaczej, nie widzę siebie na innym kierunku. Albo widzę, ale nie z takim zaangażowaniem jak teraz.

Wybrałam sama, dwa lata przed maturą powoli nastawiałam się na ten kierunek. Rodzice niczego mi nie narzucali. Powiedzieli, że mam iść na taki kierunek, który mnie interesuje. Uczelnia nie jest daleko, nie narzekam na nią specjalnie. Nikt znajomy nie jest na tym samym kierunku, jedynie dwie koleżanki piętro niżej na tym samym wydziale ;) Wychowawczyni pewnie chętniej widziałaby mnie na polonistyce na którą też sie dostałam, ale traktowałam ją jako ostateczność.

Nie wiem jak będzie z pracą, wiem co chciałabym robić, jeśli się nie uda - trudno, jest kilka innych pomysłów. Nie chciałabym poprzestać na jednym kierunku. I fiński ciągle wraca, może kiedyś zrobię chociaż jakiś kurs ;)

Trzeba się kierować włąsnymi zainteresowaniami i na pewno nie patrzeć na znajomych gdzie idą i też trzeba brać pod uwagę rynek pracy na co jest i będzie zapotrzebowanie przez najbliższe kilka lat ja wam polecam logistykę [wymoderowano]

Z jednej strony warto zdecydować się na to, co się lubi i w czym jest się dobrym... Z drugiej trzeba wziąć też pod uwagę rynek pracy i zarobki w poszczególnych zawodach...

Zawsze zazdrościłam ludziom, którzy już w młodym wieku wiedzieli, co chcą robić, kim chcą zostać. To pomaga. Najgorzej, jak człowiek sam nie wie i później żałuje, że miał tyle możliwości, a z nich nie skorzystał...

Zgadzam się ULA z Twoją wypowiedzią, trezba iść na takie studia by potem robić to co się chce... moje dzieci tak wybrały i jestem z nich bardzo dumna...

Sprawdźcie uczelnię - Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka . Bardzo dobre kierunki humanistyczne. Uczelnia posiada kilka oddziałów, nie wszystkie kierunki są w każdym z nich, dlatego należy zapoznać się z ofertą.