Czas wolny
20 listopada 2012 12:10 | ID: 865805
We wczorajszych Faktach pojawił się materiał o pojawiających się u niektórych dzieci niewiadomego pochodzenia problemach z odmienianiem wyrazów. Maluchy te nie potrafią użyć w zdaniu odpowiedniej formy wielu wyrazów, a np. zaimki czy przyimki w ogóle pomijają. Mówią cały czas w ojczystym języku tak, jakby byli obcokrajowcami, którzy dopiero nauczyli się języka...
Słyszeliście o tym zaburzeniu lub spotkaliście się z nim?
20 listopada 2012 13:30 | ID: 865844
Oglądałam ten program. I wiecie co mi się nasunęło?
Otóż wszystkie niepowodzenia w relacjach , nauce, i postępach dzieci ostatnio tłumaczy się naukowymi schorzeniami. wymyśla się jakieś "nowe" wady i schorzenia.
A moim zdaniem to tylko i wyłącznie brak bezpośredniego kontaktu rodziców z dziećmi. Brak rozmów z nimi, brak wspólnych zabaw.
Przecież nie od dziś wiadomo, że rozmowy, czytanie bajek, opowiadanie ich pobudza dzieci do rozwijania mowy , fantazjowania, rozszerza ich słownictwo i kształtuję poprawną wymowę.
Jeśli rodzice ciągle pracują, nie uczestniczą aktywnie w życiu dziecka, to z kim ono ma rozmawiać. Od kogo ma nauczyć się jak rozmawiać. Jeśli rodzice zbywają dzieci półsłówkami, to skąd ono ma umieć rozmawiać całymi zdaniami. Jeśli nie rozmawiają z dziećmi o tym co było i co będzie , to jak dziecko ma nauczyć się posługiwać czasami. Jeśli rozmowy ograniczają tylko do wydawania poleceń , to dzieci też tak robią. I skrótowo myślą i skrótowo mówią.
A więc nie doszukujmy się "chorób" u dzieci tylko popatrzmy na siebie i likwidujmy swoje cywilizacyjne "choroby". A tedy i dzieci bedą zdrowe i nie będą wymagały opieki psychologów.
20 listopada 2012 13:46 | ID: 865854
Oglądałam ten program. I wiecie co mi się nasunęło?
Otóż wszystkie niepowodzenia w relacjach , nauce, i postępach dzieci ostatnio tłumaczy się naukowymi schorzeniami. wymyśla się jakieś "nowe" wady i schorzenia.
A moim zdaniem to tylko i wyłącznie brak bezpośredniego kontaktu rodziców z dziećmi. Brak rozmów z nimi, brak wspólnych zabaw.
Przecież nie od dziś wiadomo, że rozmowy, czytanie bajek, opowiadanie ich pobudza dzieci do rozwijania mowy , fantazjowania, rozszerza ich słownictwo i kształtuję poprawną wymowę.
Jeśli rodzice ciągle pracują, nie uczestniczą aktywnie w życiu dziecka, to z kim ono ma rozmawiać. Od kogo ma nauczyć się jak rozmawiać. Jeśli rodzice zbywają dzieci półsłówkami, to skąd ono ma umieć rozmawiać całymi zdaniami. Jeśli nie rozmawiają z dziećmi o tym co było i co będzie , to jak dziecko ma nauczyć się posługiwać czasami. Jeśli rozmowy ograniczają tylko do wydawania poleceń , to dzieci też tak robią. I skrótowo myślą i skrótowo mówią.
A więc nie doszukujmy się "chorób" u dzieci tylko popatrzmy na siebie i likwidujmy swoje cywilizacyjne "choroby". A tedy i dzieci bedą zdrowe i nie będą wymagały opieki psychologów.
Oj, podpisuję się pod tymi zdaniami rękami no nogami
Niektórzy rodzice po prostu zapominają, że jak się ma dziecko, to trzeba się nim zajmować i już. I to zadaniame rodzica jest edukowanie dziecka, czy to młodszego, czy starszego. Jesteśmy pierwszym wzorem dla dzieci i to od nas dzieci uczą się.
20 listopada 2012 15:01 | ID: 865911
Wiele dzieci tak mówi początkowo. Z zcasem uczą się mówić poprawnie. Tylko musi być ktoś, kto je tego nauczy:)
Jak pisze Dunia - modne jest teraz wymyślanie nowych schorzeń i wad. Głównie po to, by dac wytłumaczenie rodzicom, którzy nie maja czasu dla dzieci.
20 listopada 2012 15:24 | ID: 865926
Najlepiej zwalic na chorobe, chociaz kto wie, w dzisiejszych czasach nic mnie nie zdziwi.
20 listopada 2012 15:30 | ID: 865932
Moim zdaniem to tajemnicze "zaburzenie" nie pojawiło się nagle teraz. Mam dużo małych dzieci w rodzinie i dużo takich, co kiedyś byli dziećmi i większość z nich na początku mółwiła "śmieszną polszczyzną". Pamiętam jak jeden kuzyn mówiąc o sobie używał rodzaju żeńskiego. Miał starszą siostrę, która tak mówiła i on też tak mówił. Nie dało mu się przetłumaczyć, żeby mówił inaczej :) Z czasem mu to przeszło. To było jakieś 25 lat temu i też by się kwalifikowało pod owo tajemnicze zaburzenie ;)
20 listopada 2012 15:33 | ID: 865936
A z tymi odmianami jezeli chodzi o mowienie chlopca w rodzaju zenskim to tez sie spotkalam. U nas Kewin mowi, tak smiesznie tzn. jakby troszke dziecinnie chociaz poprawnie, a w domu rozmawiaja tylko po Polsku i czyta po Polsku, a jednak jezyk niderlandzki na pewno dal sie we znaki, w jego sposobie mowienia. Moze faktycznie kiedys nadejdzie taki dzien ze bedziemy mowic jednym jezykiem?
21 listopada 2012 10:18 | ID: 866378
Moim zdaniem to tajemnicze "zaburzenie" nie pojawiło się nagle teraz. Mam dużo małych dzieci w rodzinie i dużo takich, co kiedyś byli dziećmi i większość z nich na początku mółwiła "śmieszną polszczyzną". Pamiętam jak jeden kuzyn mówiąc o sobie używał rodzaju żeńskiego. Miał starszą siostrę, która tak mówiła i on też tak mówił. Nie dało mu się przetłumaczyć, żeby mówił inaczej :) Z czasem mu to przeszło. To było jakieś 25 lat temu i też by się kwalifikowało pod owo tajemnicze zaburzenie ;)
To jest anjzupełniej normalne u dzieci, które uczą się mówić:)
Nie masz konta? Zaloguj się, aby tworzyć nowe wątki i dyskutować na forum.
Tworzymy społeczność rodziców
Adres redakcji:
ul.Białowieska 7/9 lok. 34
04-063 Warszawa
Napisz do nas:
info@familie.pl
Familie.pl – Internetowa Społeczność Rodziców. To Portal dla rodziców tworzony przez rodziców. Szczegółowy opis ciąży – tydzień po tygodniu, fazy porodu – przełam swój strach i nie bój się pytać. Na specjalnym forum dla rodziców znajdziesz rozwiązania wszystkich swoich problemów. Nasi eksperci – lekarze, prawnicy i wielu innych za darmo udzielają porad dla rodziców. Ślub i wesele, Ciąża, Rodzice – to tylko niektóre tytuły naszych serwisów. W każdym z nich znajdziesz coś dla siebie. Przyłącz się do nas!
Partner serwisu: 
