Nerwica natręctw - Forum

oj też tak mam... lubie żeby rzeczy były ułożone po mojemu, nawet pranie jak wieszam to mam swój schaemat, jak mama je wiesza to patrzeć na to nie mogę... jak leżałam po porodzie siostra pozmywała u mnie w kuchni naczynia,a że ona nie mogła patrzeć na to że ja mam w kuchni inaczej niż ona to postanowiła zrobić po swojemu jak wróciłam ze szpitala i zobaczylam że wszystko mam w innym miejscu to "słabo" mi się zrobiło,...

mam identycznie,nie cierpie jak ktoś u mnie zmywa,pranie rozwiesza,czuje poddenerwowanie jak nie ma wokół mnie porządku,chyba coś ze mną nie tak:(

hi hi

też mam swoje natretctwa

poduszki,przykrycie musi byc zawsze tak samo ułozone

ostatnio musiałam dwie noce spać w dziewczynek pokoju i niestety nie zmrużyłam oka bo nie mogłam się ułożyć.

nie lubię jak coś mi leży na podłodze czy szafce np.zabawki,papierki albo puste naczynia.

przed snem sprawdzam drzwi,okna,kuchenkę i czy lodówka jest domknieta i czy woda zakrecona w kranach.

nie lubię bałaganu,

a moj synek:

gdziekolwiek wyjezdza bierze ze soba swoje sztućce ,talerz i szklanke,

drzwi otwiera przez rękaw

zakładając buty około 10 razy pociągnie za sznurówki i język.

cieżko zapanować nad tymi hopkami

ja mam taka kolezanke w pracy....czesto sie "zawiesza"....;) np odstawia segregator na polke i kiedy juz odstawi cofa reke z nim znowu z olki,cofa sie spowrotem kilka krokow,po czym znowu podchodzi do regalu-odstawia segregator na polke...i tak wkolo,kilka razy

a i wraca sie tez czesto jak np zamkniemy juz biuro,zejdziemy na parter a ona sie wraca

W przypadku tej koleżanki jest to już bardzo chorobliwe i sygnał, ze czas się leczyć. 

A jeśli chodzi o inne natręctwa, to same się wkręcamy. I psujemy sobie tym zdrowie. Nam jest z tym źle ale innym jeszcze gorzej jest z nami. 

Pomyślmy o tym i odpuśćmy sobie. Będziemy lepiej się czuły. A tym samym w domu i w pracy będzie lepsza i zdrowsza atmosfera.

Popatrzmy na świat przez różówe okulary!!! Jest pięknie. Nawet jeśli jest wokół nas "lekki bałagan". I zostawimy uchylone okna. No ale gaz, żelazko wyłączajmy a wodę zakręcajmy!!!

Zgadzam się zWańdzią 

zawsze sprawdzam po kilka razy drzwi czy są zamknięte.

Też tak mam - sprawdzam czy nie ma nic na gazie, czy wyłączyłam żelazko, prostownicę, zamknęłam drzwi. A co najlepsze często i tak klucz zostawiam w zamku :P

Na cale szczescie tak nie mam :) 

Ja walczę z nerwicą od 16 roku życia.. Mam fioła na punkcie sprzątania, układania itp. ostatnio nawet kupiłam ebooka [wymoderowano] bo lekarze ani psychotropy nie pomagają..

a ja miałam coś takiego, że byłam strasznie przesądna. Z jednej strony wiedziałam, że to głupie, ale zawsze musiałam odpukać albo przerzucić szczyptę soli przez ramię, gdy ją rozsypałam. Wiem, że to bezsensowne i wtedy też zdawałam sobie z tego sprawę, ale jeśli czegoś nie odczyniłam, to potem stale nie dawało mi to spokoju. To też była forma nerwicy. Ostatecznie postanowiłam spróbować terapii. Znajoma poleciła mi panią psycholog z Pracowni Psychorozwoju Izabeli Kielczyk w Warszawie. Nie byłam tak całkiem przekonana, ale terapia pomogła. Już się tak nie spinam na widok rozbitego lustra. Czasami ciężko mi nadal przejść pod drabiną, ale już tak o tym nie myślę.

chyba karzdy ma jakieś natręctea:P

nerwica natręctw często jest mylona z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Te dwa schorzenia w 90% przypadkach idą ze sobą w parze. Moja siostra jest po terapii i teraz już jest lepiej. Takie zaburzenia są uciążliwe zarówno dla osób, które je mają jak i dla ich rodzin, przyjaciół itp... 

Każdy z nas ma swoje natręctwa i to jest zupełnie normalne. Ja np. gdy biorę kąpiel ustawiam kosmetyki w kolejności w jakiej będę ich używać i tej kolejności nigdy nie zmieniam. Mam też parę innych natręctw. 

Problem pojawia się wtedy gdy jeśli nie odprawisz "rytuału" wpadasz w szał, nie możesz normalnie funkcjonować, twój świat się wali i myślisz, że przez to, że tego nie zrobiłeś zginiesz Ty lub inni ludzie...

Moja siostra na swoje rytuały poświęcała 6 godzin dziennie. To i tak mało patrząc na innych ludzi. Sprawdzała kurki od gazu a każde światło zapaliła i gasiła 4 razy, nigdy więcej, nigdy mniej. Ma obsesje na punkcie liczby 4 i parzystych rzeczy. Buty nie mogły być ustawione inaczej niż czubkami do drzwi [uważała, że przy ewakuacji z domu to przyśpieszy sprawę] a klamkami od drzwi tak szarpała sprawdzając czy są one zamknięte, że co dwa miesiące trzeba było kupować nowe klamki... Do tego każdy przedmiot w domu musiał być ustawiony "pod linijkę". 

Teraz po terapii ograniczyła bądź zrezygnowała z większości tych rzeczy.