Nauczyciel-duma czy upokorzenie? - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

122 odp. Strona 4 z 7 Odsłon wątku: 30804

Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231 IP:

2010-09-25 14:24:57

25 września 2010 14:24 | ID: 297537

Moja znajoma studiowała 5 lat żeby zostać nauczycielem angielskiego. W końcu się udało! Marzenia się spełniają ;) Kiedy zaczęła pracować miała wrażenie, że przespała 100 lat i nie wiedziała co się dzieje. Teraz pracuje w monopolowym i jest jej lepiej, finansowo i ...nerwowo Kiedyś w sporze nauczyciel- uczeń, to ten pierwszy miał rację, teraz ma rację uczeń i rodzice. Autorytet nauczyciela wciąż spada, dlaczego tak sie dzieje? Za sprawą żenująco niskich pensji? a może... No właśnie, czy my dorośli szanujemy nauczycieli??? Czy brak autorytetu w szkole jest wychowawczy dla naszych dzieci?

<- 1 2 3 4 5 6 7 ->

61
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-27 14:20:31

27 września 2010 14:20 | ID: 298633

${$lang_thumbsup}$
jagienka napisał 2010-09-27 14:10:41
Zawsze chciałam być nauczycielem... Niestety, życie potoczyło się inaczej i jestem pracownikiem informacji naukowej i bibliotekarzem ale na wyższej uczelni, więc obracam sie w gronie "pedagogicznym", no i mam dzieci w wieku szkolnym... Chcę oddać tutaj pewną sprawiedliwośc i napisać, że spotkałam sie jako rodzic z dwoma przypadkami nauczycieli, którzy nigdy nimi zostać nie powinni... Ale cała przeważająca reszta to wspaniali ludzie, którzy wręcz duszę oddają swoim wychowankom... Uczę moje córki szacunku dla tej ciężkiej pracy... Ale ja Je uczę szacunku dla każdego człowieka... Jesli moje dziecko przychodzi i mówi, że jest jakiś problem na linii Ono - Nauczyciel, idę i rozmawiam... Ale nigdy nie wydaję swoich opinii czy osądów na ten temat przy dzieciach... Dlatego moje dziewczyny nawet gdy ta relacja zdaje się bywać czasem trudna szanują bardzo swoich nauczycieli i i jeszcze nigdy żadnemu z nich nie uchybiły... Nawet w tych dwóch wspomnianych powyżej przypadkach... Ale to ja z Mężem nauczyliśmy Je tego...
62
usunięty użytkownik

2010-09-27 15:08:17

27 września 2010 15:08 | ID: 298660

Oczywiście - takie podejście jak Twoje Jagienko jest godne naśladowania! Rodzice maja wielki udział w tym, jak dzieci odbierają swoich nauczycieli i czy ich szanują.
63
makarena7

Zarejestrowany: 11-02-2009 16:05 . Posty: 24

2010-09-27 16:04:55

27 września 2010 16:04 | ID: 298693

niestety zdarzalo mi sie slyszec jak rodzice w obecnosci dzieci mowili: twoja nauczycielka od angielskiego jest beznadziejna albo nie słuchaj tej idiotki od fizyki a jak dzieciak powiedzial ze sciagnal wszystko na klasowce dostawal nagrode ze taki cwany i bystry........ ja bym nigdy tak nie postapila!!!!!!!
64
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2010-09-27 16:10:23

27 września 2010 16:10 | ID: 298695

Jak już wiecie, co niektórzy, w sekretariacie w Liceum przepracowałam ponad 30 lat i też kiedyś chciałam zostać nauczycielką... ale już po kilku latach byłam szczęśliwa, że nią nie zostalam... ale to za sprawą i niektórych postaw nauczycielskich , jak i uczniowskich...
65
no tak

Zarejestrowany: 29-09-2010 17:39 . Posty: 1

2010-09-29 17:50:45

29 września 2010 17:50 | ID: 300064

Trochę już nie mogę tego czytać... Postawiwnie do kąta to stres i poniżenie dla dziecka? A co jak to dziecko w klasie III podstawówki do nauczyciela mówi że ma go w d... i jego lekcje też (tak bez powodu) i że nauczyciel, cytuję, może mu naskoczyć??? To ten nauczyiel ma się przejmować że dzieciaczek stres przeżyje bo zostanie ukarany? I kto tu wtedy jst poniżony?
66
usunięty użytkownik

2010-09-29 18:00:03

29 września 2010 18:00 | ID: 300075

no tak napisał 2010-09-29 17:50:45
Trochę już nie mogę tego czytać... Postawiwnie do kąta to stres i poniżenie dla dziecka? A co jak to dziecko w klasie III podstawówki do nauczyciela mówi że ma go w d... i jego lekcje też (tak bez powodu) i że nauczyciel, cytuję, może mu naskoczyć??? To ten nauczyiel ma się przejmować że dzieciaczek stres przeżyje bo zostanie ukarany? I kto tu wtedy jst poniżony?
Ulinka napisała artykuł o karach i nagrodach, warto zajrzeć: http://familie.pl/profil/ulinka/1089,O-karaniu-i-nagradzaniu.html
67
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 18:50:27

29 września 2010 18:50 | ID: 300108

Mama Julki napisał 2010-09-29 18:00:03
no tak napisał 2010-09-29 17:50:45
Trochę już nie mogę tego czytać... Postawiwnie do kąta to stres i poniżenie dla dziecka? A co jak to dziecko w klasie III podstawówki do nauczyciela mówi że ma go w d... i jego lekcje też (tak bez powodu) i że nauczyciel, cytuję, może mu naskoczyć??? To ten nauczyiel ma się przejmować że dzieciaczek stres przeżyje bo zostanie ukarany? I kto tu wtedy jst poniżony?
Ulinka napisała artykuł o karach i nagrodach, warto zajrzeć: http://familie.pl/profil/ulinka/1089,O-karaniu-i-nagradzaniu.html
Tak ,artykuł jest ciekawy tylko trochę niepraktyczny dla nauczycieli. Bardziej przyda sie rodzicom. Jak pisze "no tak" , takie sytuacje zdarzają się coraz częściej i nauczyciel nie ma czasu poświęcić np.: pół godziny na rozmowę (i to nie wiem czy to nie za mało) aby rozpoznać problem kiedy musi zrealizować lekcję i nie ma na głowie tylko jednego dziecka. Nie może zaproponować, że jak dziecko będzie uważało na jego lekcji na przerwie skoczy z nim na lody ;) albo pogra w piłkę, a oceny nie są wystarczającą motywacją.
68
usunięty użytkownik

2010-09-29 19:01:00

29 września 2010 19:01 | ID: 300112

No tak, nie wszystkie rady nauczyciele z tego artykułu mogą wykorzystać, ale na pewno niektóre tak: Stosowanie kary powinno mieć miejsce wtedy, gdy dziecko jest świadome popełnionego czynu, zna obowiązujące normy postępowania i konsekwencje ich łamania, mimo to popełnia wykroczenia. Wtedy, gdy zawiodą inne środki oddziaływania, gdy nie pomaga perswazja, upomnienia, zawstydzanie, prośby i polecenia. Błędem jest stosowanie surowych kar za błahe przewinienia, które były popełniane z niewiedzy, przez nieuwagę, nie można karać za to, że dziecko nie może się czegoś wykonać, chociaż bardzo się stara. Kara powinna być sprawiedliwa, proporcjonalna do przewinienia i dostosowana do psychofizycznych cech dziecka. (z artykułu Ulinki) Pozwoliłam sobie zacytowac takie ogolne uwagi na ten temat, które i nauczyciele powinni brać pod uwagę.
69
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 19:05:52

29 września 2010 19:05 | ID: 300115

Mama Julki napisał 2010-09-29 19:01:00
No tak, nie wszystkie rady nauczyciele z tego artykułu mogą wykorzystać, ale na pewno niektóre tak: Stosowanie kary powinno mieć miejsce wtedy, gdy dziecko jest świadome popełnionego czynu, zna obowiązujące normy postępowania i konsekwencje ich łamania, mimo to popełnia wykroczenia. Wtedy, gdy zawiodą inne środki oddziaływania, gdy nie pomaga perswazja, upomnienia, zawstydzanie, prośby i polecenia. Błędem jest stosowanie surowych kar za błahe przewinienia, które były popełniane z niewiedzy, przez nieuwagę, nie można karać za to, że dziecko nie może się czegoś wykonać, chociaż bardzo się stara. Kara powinna być sprawiedliwa, proporcjonalna do przewinienia i dostosowana do psychofizycznych cech dziecka. (z artykułu Ulinki) Pozwoliłam sobie zacytowac takie ogolne uwagi na ten temat, które i nauczyciele powinni brać pod uwagę.
A jak byś ukarała dziecko z przykładu "no tak "? Nie wierzę, że było nieświadome swojego czynu...
70
Joll

Zarejestrowany: 26-10-2009 11:20 . Posty: 256

2010-09-29 19:06:44

29 września 2010 19:06 | ID: 300118

Melisa napisał 2010-09-29 18:50:27
Ulinka napisała artykuł o karach i nagrodach, warto zajrzeć: http://familie.pl/profil/ulinka/108 9,O-karaniu-i-nagradzaniu.html
Tak ,artykuł jest ciekawy tylko trochę niepraktyczny dla nauczycieli. Bardziej przyda sie rodzicom.

Mama Julki napisał 2010-09-27 13:36:20
Ja z niecierpliwościa czekam na artykuł Ulinki o karah i nagrodach, bo sama zastanawiam sie, jak działać w tej sferze, zeby mieć u córki autorytet... A Wy macie jakieś sposoby?

Meliso, nauczyciel musi być mistrzem w swoim zawodzie (jak napisała Elenai), musi być sprawiedliwy (jak napisała w artykule ulinka), wtedy będzie miał autorytet.

Uważam, że artykuł jest przydatny dla rodziców i nauczycieli. Zasady karania i nagradzania są takie same.
71
usunięty użytkownik

2010-09-29 19:08:28

29 września 2010 19:08 | ID: 300119

Hm... Faktycznie czasem pewne zalecenia nie dadzą się wpasować w nauczycielskie tory... I jakby nie patrzeć, pedagogowi trudniej jest zastosować to czy owo... Ma przecież zdecydowanie ograniczone pole manewru... I faktycznie... Jak sobie radzić w przypadkach tak wręcz drastycznych jak napisał/a "No tak"? Czy nawet gdyby ten nauczyciel miał furę czasu, łagodna rozmowa przyniosła by skutek? Wątpię... Bo gdy dziecko używa takich zwrotów w stosunku do nauczyciela, to perswazja, tłumaczenie i tym podobne "humanitarne" metody spalą na panewce... Pewnie trzeba by wtedy porozmawiać z rodzicami ale czy to przyniesie oczekiwany skutek? Nie robiła bym sobie wielkich nadziei, bo skądś to dziecko takie zachowanie przytargało...
Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)
72
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 19:11:52

29 września 2010 19:11 | ID: 300121

Joll napisał 2010-09-29 19:06:44

Melisa napisał 2010-09-29 18:50:27
Ulinka napisała artykuł o karach i nagrodach, warto zajrzeć: http://familie.pl/profil/ulinka/108 9,O-karaniu-i-nagradzaniu.html
Tak ,artykuł jest ciekawy tylko trochę niepraktyczny dla nauczycieli. Bardziej przyda sie rodzicom.

Mama Julki napisał 2010-09-27 13:36:20
Ja z niecierpliwościa czekam na artykuł Ulinki o karah i nagrodach, bo sama zastanawiam sie, jak działać w tej sferze, zeby mieć u córki autorytet... A Wy macie jakieś sposoby?

Meliso, nauczyciel musi być mistrzem w swoim zawodzie (jak napisała Elenai), musi być sprawiedliwy (jak napisała w artykule ulinka), wtedy będzie miał autorytet.

Uważam, że artykuł jest przydatny dla rodziców i nauczycieli. Zasady karania i nagradzania są takie same.
Dobrze, zgadzam się z Tobą, ale powtórzę pytanie, które zadałam Mamie Julki : Jak byś ukarała dziecko z przykładu "no tak"?
73
Joll

Zarejestrowany: 26-10-2009 11:20 . Posty: 256

2010-09-29 19:28:52

29 września 2010 19:28 | ID: 300124

no tak napisał 2010-09-29 17:50:45
Trochę już nie mogę tego czytać... Postawiwnie do kąta to stres i poniżenie dla dziecka? A co jak to dziecko w klasie III podstawówki do nauczyciela mówi że ma go w d... i jego lekcje też (tak bez powodu) i że nauczyciel, cytuję, może mu naskoczyć??? To ten nauczyiel ma się przejmować że dzieciaczek stres przeżyje bo zostanie ukarany? I kto tu wtedy jst poniżony?

Ciekawa jestem jak Ty byś ukarała takie dziecko. Postawiłabyś je do kąta? Pomogłoby? Chyba sama w to nie wierzysz. Zdzielisz je linijką, wymierzysz policzek?

Ja szukałabym przyczyny takiego zachowania.
74
usunięty użytkownik

2010-09-29 19:33:43

29 września 2010 19:33 | ID: 300126

Niestety, czasem sporo winy za chamskie zachowanie ucznia spoczywa na nauczycielu :( Opiszę sytuację, której byłam świadkiem. Bardzo mocno zdenerowawany uczeń. Aż trząsł się, był czerwony na twarzy, rozdygotany maksymalnie- konflikt z kolegą. I wkraczający w sprawę nauczyciel. Zaczyna do tegoż ucznia mówić podniesionym, autorytarnym głosem w publicznym miejscu, wśród gapiów, nie daje mu dojść do słowa, sam podnosząc ton coraz bardziej, macha rękoma, w końcu krzyczy. Uczeń jest coraz bardziej rozdygotany, wreszcie słyszę z ust ucznia w stronę tego nauczyciela: "A w chuj to!!!!!!!". Ktoś mądry zabiera spokojnie delikwenta gdzieś w odosobnione miejce nie zważając na niemal atak apopleksji obdarzonego tym wulgaryzmem. W czym problem? Nauczyciel popelnił kilka karygodnych błędów. 1. Powinien najpierw zrobić wszystko, by uspokoić ucznia. Nie wdawać się z nim w rozmowy, póki ten nie wroci do psychicznej normy. A robił odwrotnie- swoim zachowaniem eskalował napięcie młodzieńca. 2. Nie dyskutować z nim w obecności innych uczniów, nie rugać go publicznie. 3. Wysłuchać go.
75
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 19:45:14

29 września 2010 19:45 | ID: 300134

Joll napisał 2010-09-29 19:28:52
no tak napisał 2010-09-29 17:50:45
Trochę już nie mogę tego czytać... Postawiwnie do kąta to stres i poniżenie dla dziecka? A co jak to dziecko w klasie III podstawówki do nauczyciela mówi że ma go w d... i jego lekcje też (tak bez powodu) i że nauczyciel, cytuję, może mu naskoczyć??? To ten nauczyiel ma się przejmować że dzieciaczek stres przeżyje bo zostanie ukarany? I kto tu wtedy jst poniżony?

Ciekawa jestem jak Ty byś ukarała takie dziecko. Postawiłabyś je do kąta? Pomogłoby? Chyba sama w to nie wierzysz. Zdzielisz je linijką, wymierzysz policzek?

Ja szukałabym przyczyny takiego zachowania.
Nie wiem jak bym ukarała takie dziecko, dlatego nie pracuję w szkole. Idzmy dalej. Jak byś szukała przyczyny zachowania takiego dziecka?(choć według mnie to jasne - nie ciekawa sytuacja w domu) Zostawałabyś po godzinach? Gdy Twoje dzieci czekaja na Ciebie w domu?
76
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 19:47:13

29 września 2010 19:47 | ID: 300139

nieciekawa
77
usunięty użytkownik

2010-09-29 19:51:49

29 września 2010 19:51 | ID: 300143

Ja wezwałabym rodziców. To w ich gestii leży w duzym stopniu odpowiedzialność za takie zachowanie ucznia.
78
Ulinka

Zarejestrowany: 20-10-2009 20:42 . Posty: 6675

2010-09-29 19:57:20

29 września 2010 19:57 | ID: 300146

Włączę się w tę dyskusję. Należałoby postąpić dokładnie tak, jak przedstawiła to wyżej Elenei. Poza tym: "...Warto wtedy przeanalizować sytuację, znaleźć odpowiedź dlaczego tak się dzieje, gdzie leży błąd. Być może nie znamy prawdziwych motywów postępowania dziecka, może wystarczy udzielić mu pomocy, może ma kłopoty, może nie umie znaleźć rozwiązania własnych problemów." - to fragment artykułu, na który Meliso, ja zostałabym po godzinach, co więcej udałabym się do domu dziecka, jeśli zaszłaby taka potrzeba. Jeśli małe dziecko zachowuje się tak, jak to przedstawił notak, na pewno trzeba znaleźć tego przyczynę i postarać się dziecku pomóc. Czasem takie zachowanie jest właśnie wołaniem o pomoc.
79
usunięty użytkownik

2010-09-29 20:16:21

29 września 2010 20:16 | ID: 300160

Ulinka: <<Czasem takie zachowanie jest właśnie wołaniem o pomoc>> Tylko to "czasem" jeszcze zamieniłabym na "bardzo często", o ile nie na "najczęsciej"
80
Melisa

Zarejestrowany: 07-08-2010 22:41 . Posty: 8231

2010-09-29 20:20:58

29 września 2010 20:20 | ID: 300162

Ulinka napisał 2010-09-29 19:57:20
Włączę się w tę dyskusję. Należałoby postąpić dokładnie tak, jak przedstawiła to wyżej Elenei. Poza tym: "...Warto wtedy przeanalizować sytuację, znaleźć odpowiedź dlaczego tak się dzieje, gdzie leży błąd. Być może nie znamy prawdziwych motywów postępowania dziecka, może wystarczy udzielić mu pomocy, może ma kłopoty, może nie umie znaleźć rozwiązania własnych problemów." - to fragment artykułu, na który Meliso, ja zostałabym po godzinach, co więcej udałabym się do domu dziecka, jeśli zaszłaby taka potrzeba. Jeśli małe dziecko zachowuje się tak, jak to przedstawił notak, na pewno trzeba znaleźć tego przyczynę i postarać się dziecku pomóc. Czasem takie zachowanie jest właśnie wołaniem o pomoc.
Sytuacja, którą opisała Elenai jest inna, tam był widoczny konflikt z innym uczniem. Co do reszty zgadzam się z Jagienką. Tylko w nielicznych przypadkach odniosło by to skutek. Dlatego pewnie warto. Szanse te maleją bardzo gdy dziecko jest starsze, np.:gimnazjum, szkoła średnia..., a przypadki liczniejsze. Wszystkich (przypadków) w domu nie odwiedzimy. Nie zdziwiłabym sie nawet, zeby nauczycielowi takiemu rodzice nie dołożyli od siebie.

<- 1 2 3 4 5 6 7 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Nauczyciel-duma czy upokorzenie? - Forum

Wątek: Nauczyciel-duma czy upokorzenie?