Babskie rozmowy przy kawie Mokate - KONKURS! - Forum

Tak. Pamiętam te koszyczki które ochraniało przed poparzeniem.... gdy szklanka była bez ucha..:):) Kojarza mi się one z kawą u cioci :):)

jak jadę do babci to ma ona do tej pory takie koszyczki, zawsze robi mi w niej kawę. Wydaje sie, że było to wczoraj, tak szybko czas mija

Zgadzam się... czas leci niubłaganie... kiedyś ludzie mieli więcej czasu... spotkać się, porozmawiac, przyjść... a w dzisiejszych czasach, każdy ma zajęcia, brak czasu, wiecznie wszystko w biegu... i czego to wina???

Ale dobrze, ze znajdujemy jeszcze tą chwile na spotkanie na kawę..:)

A ja pamiętam pierwsze filiżanki wypitej kawusi jak to mi skrzydeł dodawała i jak była celebrowana. Potem podeszły małe eksperymenty z bratem ciotecznym. Oczywiście kiedy rodziców nie było w domu. Ale to była zabawa a jakie ciekawe smaki wychodziły..Pierwszą zaparzyliśmy w rondelku, zalewana na zimno, potem podparzana a na koniec cukier i mleczko również podgrzane. Dobra była. Świeżo parzona z ubitym białkiem, cynamonem, chili. Najgożej skończyła parzona w mikrofalówce  , oj sprzątania było. Jeszcze teraz jak się czasem spotykamy mamy masę śmiechu z naszego miłego kawowego wspomienia. 

Młode dziewczynki, czy wiecie , że gdy ja byłam młoda i zaczynałam pracę w roku 1971, to były w sklepach aż ... 2 gatunki kawy ziarnistej: Robusta i Selekt. A kawy instant czyli rozpuszczalnej  też 2. Marago i Nesca. I żadnych smakowych!!!

Przynajmniej nie było dylematów jaką kawę kupić. 

W większych sklepach spożywczych panie espedientki mieliły zakupioną tam kawę w wielkich młynkach elektrycznych.Kto pamieta ten aromat w całym sklepie ?

.... były w sklepach albo nie były. Trzeba było wystać w kolejkach, nie zawsze się udawało. Kto miał bony albo..."zielone" to mógł kupić w PEWEX-ie. U nas niestety nie było takiego sklepu. 

Pamiętam te wielkie młynki. I zapach kawy dochodzący do stoiska mięsnego!!!

Pamiętam, jak byłam mała..Moja Mama mieliła kawę:) W młynku ręcznym, potem elektrycznym...To był zapach. Bardzo lubiłam mielić kawę w młynku, czasem wyjadałam ziarenka;) Potem nastała era młynków elektrycznych. Raz nie przytrzymałam wieczka i kawa rozprysnęła się po całej kuchni...Mama nie była zła, ani nie krzyczała...Ale widziałam, że było Jej smutno..Kawa była na kartki...Ech, to były czasy..

Teraz dzień zaczynam od kawki:) To napój Bogów (tak, jak w naszym wateczku kawkowym jest napisane). Po odstawieniu chłopców do szkoły- kolejna kawka. No i tak do południa...2-3 kawki wypiję;) Po południu uwielbiam sie deletować kawką, z książką w ręku... Odpoczynek, relaks, z moim ulubionym napojem... Rzadko pije kawę rozpuszczalną, czy z ekspresu.Wolę zwykłą, sypaną, po turecku...

Kawa z rana, to jest to.

Bez niej cały dzień jest dno:)

Kawę Mokate wypijam na drugie śniadanie i wtedy szczery uśmiech na ustach moich się pojawia. Bo pianka śmietankowo-kawowa tak na mnie działa, że chce mi  się pracować i żyć intensywniej. Myślę, że was ona też zachwyca.

Droie Panie..... jutro nowy dzień nastanie... ze smakiem kawy na ustach :*

O tak pamiętam taki sklep. W moim mieście gdzie chodziłam do szkły, była cukiernia na rogu. Z przepięknym szyldem i jakże smakowitą wystawą..W cukierni tej zawsze była kolejka i zapach rozchodzacej się świeżo mielonej kawy. Kawa była na wagę w ziarenkach a innej w ogóle nie było. Pyszne ciasta na ladzie. A ja stałam zaspana w kolejce, bo wysyłała mnie pani ze szkoły. Całe miasto bardzo się zmieniło. Przybyło wiele zupełnie nowych budynków, pozmieniały się ulice. Z tego starego nie zostało prawie nic..ale ta cukiernia na rogu z tym zapaszkiem kawy jest jeszcze do dziś. Wiem że dobrze się miewa. Tylko właściciele się troszkę postarzeli. Zachodzę tam po świeży zapas kawy gdy jestem w tym mieście..Lepszej kawki nigdzie  nie znalazłam i miejsca z takim klimatem.

Kiedyś przypadkiem znalazłam piękną kawiarenkę, klimat z lat 60-tych, delikatna muzyka w tle, stare wygodne fotele, ręcznie szydełkowane obrusy, polne kwiaty tworzyły wzruszającą "ramę" podawanej z uśmiechem kawie. Weszłam tam przypadkiem... po sok dla córci, ale serio nie chciałam wyjść i jakoś o soku już nie umiałam myśleć, bo zapach świeżej kawy był tak mocny, intensywny, przepełniony życiem, że chciało mi się wyć z zachwytu. Usiadłam na chwilkę, by nasycić oczy, a potem wyszłam po całą czeladkę czekającą na mnie za zewnątrz i ze stanowczym "chcę tu zostać" wprowadziłam kolejnych gapiów. Córeczka w tej kawiarence zamoczyła swoje paluszki w kawie i powiedziała: dobre! I my też potakiwaliśmy z dziecięcą frajdą: dobre, ach dobre!...  i niby wszystko pamiętam, tylko nazwy tej kawiarenki nie umiem sobie przypomnieć. :(

Najlepsza na świecie jest kawa z ekspresu ciśnieniowego, którego niestety nie posiadam. Jest zatem pretekst aby od czasu do czasu wybrać się do kawiarni i delektować się moją ulubbioną latte jeszcze bardziej, usiąść przy stoliku lub zamówić na wynos. Wybrać się z ukochanym albo umówić z koleżanką. Uwielbiam ten kawiarniany aromat i atmosferę kafejek. Podoba mi się też sposób podania caffe latte.

Rozmowa Pań przy kawie :

- I co tam u ciebie ?

- Po staremu...

- A jak stary ?

- Ten sam...

Wspominacie o kawce z expressu - chyba dzisiaj skuszę się na taką, dawno nie piłam. Wezmę moje ukochane Cosmo i będę się delektowała kawką czytając. Ahh... czuje, ze to będzie ładny dzionek dzisiaj :)

Ja już popijam swoje poranne cappuccinko...

mój Kochany mężuś przed wyjazdem zrobił je i podał...

Ależ mi ono dzisiaj smakuje wyjątkowo...

Dzisiaj kawusia jest bardzo potrzebna bo boli okrutnie mnie głowa. Te zmiany pogodowe tak działają. Wypiję kawkę i zaraz przechodzi ból. 

Mężuś mój tak powiada:

- Z rana kawa jak śmietana...

He he he...

mnie głowa zawsze boli jak nie wypije z rana kawki - to juz uzaleznienie chyba.